Voormalige fabriek G599

Rond 1780 is door de Armen van Asten een nieuw huis gebouwd dat aan derden wordt verhuurd. In het huizenquohier over de periode 1781-1803 zien we verschillende huurders:

Bij het kadaster van Asten over de periode 1811-1832 staat het huis nog op naam van de Armen van Asten:

Kadaster 1811-1832; G599:
Huis en erf, groot 00 roede 58 el, het Derp, klassen 10.
Eigenaar: Armen van Asten.

De bewoning van het huis na 1803 is niet bekend en rond 1840 wordt het huis gekocht door Antonius Bluijssen, geboren te Asten op 13-09-1782 als zoon van Joannes Antonie Bluijssen en Anna Maria Ambrosius Bakens (zie Voormalig huis G517). Hij is op 05-05-1811 te Asten getrouwd met Maria Catharina Coolen, geboren te Asten op 05-11-1786 als dochter van Johannes Wilhelmus Coolen en Johanna Joannis de Laat (zie Prins Bernhardstraat 23):

Het gezin van Antonius Bluijssen en Maria Catharina Coolen:

Antonie Bluijssen had een katoenspinnerij en in 1841 had hij 40 werknemers1:

Antonie Bluijssen heeft vanaf 1843 bij de Staten-Generaal een invoerrecht op katoenen stofferen bepleit, zoals gemeld in de Nederlandsche staatscourant van 24-02-1845:

De katoenspinnerij in Asten had 36 mensen in dienst in 1852 en ongeveer 200 wevers waren werkzaam voor Antonius Bluijssen, zoals medegedeeld in de Noord-Brabanter van 12-08-1852:

Maria Catharina Coolen is op 05-02-1850 te Asten overleden en Antonius Bluijssen is op 31-03-1853 te Asten overleden. Rond 1854 wordt het woonhuis samen met G943 (zie Voormalig huis G943) omgebouwd tot blauwververij met kadasternummer G1079, waarin textiel met onder meer indigo werd gekleurd. De blauwververij is dan in handen van de zonen Wilhelmus (Willem), Johannes (Hannes) en Joannes (Jan) Bluijssen. Linksonder is in de Nederlandsche staatscourant daterend van 01-03-1843 een verzoek van Antonie Bluijssen als fabrikant van textiel te zien en rechtsonder de kadasterkaart uit 1855:

In de Nederlandse Staatscourant van 28-07-1848 staat de oprichting van de firma A. Bluijssen door de drie zonen van Antonius Bluijssen; Johannes (Hannes) nam de textiel waar, Wilhelmus (Willem) de kruidenierswaren en Joannes (Jan) de zuivel:

De productie was hoog en na het stoppen van de katoenspinnerij van Horn en zonen in 1856 werden rond 1860 circa 20.000 stukken stof geleverd, voornamelijk aan Nederlands Indië. Korte tijd had de firma Bluijssen concurrentie van Jan Hendrik de Ligt, geboren te Rotterdam op 09-08-1834 als zoon van Jacobus de Ligt en Wilhelmina Cornelia Dalmaeijer. Hij is op 17-11-1860 te Asten getrouwd met Louise Cerile Beckers, geboren te Philipsburg (Sint Maarten) op 01-01-1826 als dochter van Adrianus Beckers en Louise Cerile Lapierre. Hij woonde in de Torenstraat en had op Bergsland een katoenfabriek, die in 1865 werd opgeheven.

In 1851 waren er zo'n 200 wevers in dienst en in 1854 bericht het Centraal Bureau voor de Statistiek hoeveel mensen er werkten en wat ze verdienden2:

Na het overlijden van Wilhelmus (Willem) Bluijssen in 1872 komt de blauwververij bij een erfdeling geheel toe aan Johannes Bluijssen. Na het ongehuwd overlijden van Johannes (Hannes) Bluijssen te Asten op 23-09-1880 volgt een splitsing, waarbij op het erf een fabriek wordt gebouwd (zie Voormalig fabriekscomplex G1041). Het komt in eigendom van de firma A. Bluijssen Zonen geleid door zijn broer Joannes (Jan) Bluijssen, geboren te Asten op 24-01-1821 en te Asten op 06-08-1852 getrouwd met Anna Maria Josepha Adriana van den Dries, geboren te Hoogerheide op 05-10-1822 als dochter van Cornelis Wilhelmus van den Dries en Adriana Hendrica van Gils.

De blauwververij gaat verder als kadasternummer G1469 en wordt in 1885 verbouwd en krijgt kadasternummer G1649. In 1891 vindt een bijbouw plaats tot kadasternummer G1751 een staat het bekend als weverij. Joannes Bluijssen woonde in de Molenstraat en na zijn overlijden op 26-03-1897 te Asten, is de weverij in handen gekomen van zoon Antonius Cornelis Adrianus Bluijssen, geboren op 29-08-1853 te Asten. Hij is op 20-07-1880 te Helmond getrouwd met Maria Antonia Henriette Raijmakers, geboren te Helmond op 02-10-1852 als dochter van Hendrikus Josephus Raijmakers en Maria Mechtilda Spoorenberg. In dagblad de Tijd van 06-07-1880 en 21-07-1880 de ondertrouw en het huwelijk van Antonius Cornelis Adrianus Bluijssen:

In dagblad de Tijd van 26-04-1880 verkoopt Antonius Bluijssen een stoomketel en rechts in de krant de Zuid-Willemsvaart van 08-06-1882 is Antonius Bluijssen president van de feestcommissie:

Zij woonden in de Torenstraat en na het overlijden van Antonius Cornelis Adrianus Bluijssen te Asten op 24-08-1901, komt het huis wederom toe aan de firma A. Bluijssen Zonen en enkele jaren daarna koopt Maria Antonia Henriette Raijmakers als weduwe van Antonius Cornelis Adrianus Bluijssen een stuk dure grond zoals opgetekend in de Nieuwe Tilburgsche courant van 23-05-1903:

In 1905 wordt de weverij opgeheven en krijgt door sloping van een deel en door uitbreiding van de margarinefabriek, kadasternummer G1938 . Bij het faillissement van de firma A. Bluijssen Zonen in 1907, wordt de voormalige weverij verkocht aan Johannes Gerardus Sengers, waarbij later de firma Lidstone Castle & Company Limited medeëigenaar is. In 1915 volgt de verkoop aan naamloze vennootschap Amsterdamsche Handelsbank, met Asten Creameries als medeëigenaar.

In 1923 wordt de voormalige weverij via Antonie Janszoon Verberne doorverkocht aan Petrus Cornelis van Heugten, geboren te Helmond op 13-05-1895 als zoon van Antonius van Heugten en Wilhelmina Elisabeth de Wit. Hij is op 12-10-1920 te Someren getrouwd met Francina Petronella Peels, geboren te Ginneken op 18-08-1895 als dochter van Henricus Peels en Wilhelmina van Neerven. Zij komen in 1924 vanuit Helmond in de toenmalige Prins Hendrikstraat wonen en in de krant de Zuid-Willemsvaart van 02-04-1924 de toestemming voor het oprichten van een strohulzenfabriek:

Dit betreft dan de fabriek met de naam 'The Elephant Stawworks', waarbij een Engelse naam is gekozen omdat voornamelijk aan Engeland werd geleverd. Op basis van artikelen in de krant de Zuid-Willemsvaart van 13-08-1924 en 03-02-1927 blijkt dat de zaken voorspoedig verlopen:

In de krant de Zuid-Willemsvaart van 10-03-1926 wordt melding gemaakt van een 4 meter diep gat in de weg:

Er is volgens de krant de Zuid-Willemsvaart van 26-09-1927 wel een tegenslag door een flinke storm, maar in diezelfde krant van 02-02-1929 is er sprake van een uitbreiding:

Volgens de krant de Zuid-Willemsvaart van 03-09-1929 heeft een medewerker in de strohulzenfabriek een ongeluk gehad en in diezelfde krant van 14-12-1929 volgt een nieuwe uitbreiding:

In de krant de Zuid-Willemsvaart van 13-06-1931 wordt in de fabriek van Petrus Cornelis van Heugten een nieuwe ontdekking gedaan, die hem geen windeieren zal leggen:

In de krant de Zuid-Willemsvaart van 26-09-1933 het begin van de crisis, tot die tijd bood de strohulzenfabriek werkgelegenheid aan zo'n 25 Astenaren:

Petrus Cornelis van Heugten verhuist in 1935 naar Eindhoven en neemt afscheid van zijn functies in de gemeenteraad van Asten, aldus de krant de Zuid-Willemsvaart van 27-04-1935:

Ook in Eindhoven is Petrus Cornelis van Heugten een ondernemend man, want hij begint direct een winkel in de Willemstraat, zoals vermeld in de krant de Zuid-Willemsvaart van 15-06-1935:

Ook de fabriek van 'The Elephant Strawworks' in Asten wordt van opzet veranderd met uitbreiding van de productie van autopeds en kinderfietsen en krijgt de naam 'The Elephant Fabrieken', aldus de krant de Zuid-Willemsvaart van 20-06-1935:

In 1937 brandt de strovoorraad van Petrus Cornelis van Heugten af, zoals gemeld in de Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant van 27-11-1937:

De brand is veroorzaakt door het stiekeme roken van een medewerker, die een maand hechtenis krijgt opgelegd, aldus de krant de Zuid-Willemsvaart van 09-03-1938:

De fabriek kan gewoon doordraaien en volgens de krant de Zuid-Willemsvaart van 25-01-1938 kan ook de productie van fietssturen ter hand worden genomen:

Gedurende de oorlogsjaren wordt nog personeel gevraagd volgens de krant de Zuid-Willemsvaart van 15-03-1940. De productie van strohulzen wordt afgebouwd en de zaak met dan de naam Elephant Fabrieken wordt uitgebreid aldus de Eindhovensche en Meijerijsche courant van 28-10-1941:

In de Tweede Wereldoorlog heeft het gebouw nog schade opgelopen en na de Tweede Wereldoorlog zoekt Petrus Cornelis van Heugten in het Helmondsch dagblad van 28-02-1945 een bedrijfsleider en in het Peelbelang van 24-03-1945 naar personeel:

In de Volkskrant van 18-12-1948 schrijft Petrus Cornelis van Heugten een prijsvraag uit voor een betere slagzin en in diezelfde krant van 15-02-1949 de prijswinnaars, echter de slagzin blijft hetzelfde:

Hieronder een oude foto van de Julianastraat met links vooraan de Elephant fabriek:

Hieronder twee glas-in-lood ramen van de Elephant fabriek3:

Het stro voor de Elephant fabriek werd door Janus van Eijk met paard en kar vervoerd, zoals te zien is op onderstaande foto:

Linksboven de Elephant fabriek en linksonder de sloop van de fabriek rond 1960 en rechts een kijkje in de werkplaats van de Elephant fabriek met in het midden Willem van der Wallen, geboren te Asten op 15-06-1913 als zoon van Hendrikus van der Wallen en Wilhelmina Bouwmans:

In 1956 sluit de lasafdeling en wordt Wilhelmus Johannes van der Wallen ontslagen, zoals linksonder is te zien op de ontslagbrief. Rechts daarvan is nog een afbeelding van het logo van de Elephant fabrieken:

Rechts nog een foto van een opvouwbare poppenwagen gemaakt in de Elephant fabrieken. Petrus Cornelis van Heugten is op 28-05-1968 te Eindhoven overleden en de fabriek is daarna in bezit gekomen van zijn vrouw Francina Petronella Peels. Francina Petronella Peels is rond 1979 overleden en de fabriek komt in bezit van zoon Henricus Antonius Theresia van Heugten en kort daarna in 1982 is de fabriek gesloopt.

Overzicht bewoners

Dorp huis 20k

Kadasternummer G599

Julianastraat