Prins Bernhardstraat

De Prins Bernhardstraat is genoemd naar de echtgenoot van koningin Juliana die van 1948-1980 koningin van Nederland was. Bernhard Leopold Frederik Everhard Julius Coert Karel Godfried Pieter van Lippe Biesterfeld is geboren te Jena (D) op 29-06-1911 als zoon van Bernhard zur Lippe en Armgard von Cramm. Hij is op 07-01-1937 te 's-Gravenhage getrouwd met Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina van Oranje Nassau, geboren op 30-04-1909 te 's-Gravenhage als dochter van koningin Wilhelmina Helena Pauline Maria van Oranje Nassau en prins Hendrik Wladimir Albrecht Ernst van Mecklenburg-Schwerin. Prins Bernhard was niet geheel van onbesproken gedrag en kende vele uitspattingen in financiële zin en in de relationele sfeer. Prins Bernhard is op 01-12-2004 te Utrecht overleden.

De Prins Bernhardstraat is altijd een van de belangrijkste verbindingswegen van Asten geweest en verbond Asten met Ommel, Vlierden en Deurne. Van oorsprong komen we naam Ommelscheweg tegen en voor 1929 kende de huidige Prins Bernhardstraat de naam Tramstraat, genoemd naar de tramlijn die vanaf 1906 Asten met Ommel en Helmond verbond.

In de krant de Zuid-Willemsvaart van 05-07-1929 worden de definitieve namen toegekend aan de straten van Asten en de Stationstraat begint op de Markt en loopt tot het huis van Johannes Verleijsdonk, waar de Ommelscheweg begint. Die situatie is nog ongewijzigd. Na de opheffing van de tramlijn Asten-Helmond is de naam rond 1938 gewijzigd in Prins Bernhardstraat.

Toch werd er in de Tweede Wereldoorlog nog tijdelijk teruggegrepen op oude straatnamen, zoals blijkt uit de artikelen in de krant de Zuid-Willemsvaart van 20-11-1941 en het Peelbelang van 25-11-1944:

Van oudsher waren er verschillende herbergen in de Prins Bernhardstraat, echter daarnaast beoefende men het boerenbedrijf om in het onderhoud te voorzien. Dit kunnen we opmaken uit de lijst met getroffenen door natuurgeweld rond 1740 in het Dorp, waarbij een selectie is gemaakt van de bewoners van de huidige Prins Bernhardstraat:

Asten Rechterlijk Archief 118 folio 170; 29-12-1739:
Specifique lijste ofte memorie geformeert door schepenen en secretaris van Asten volgens het opgeven van de ingesetenen van Asten van soodanige als de ingesetenen van Asten geleeden hebben vant verhagelen van koorn op de 13^e july en afwayen van de boekweyt op den 15^e augustus 1737 wanneer het koorn en boekweyt rijp was. Alsmede van de menigvuldige swaare regen die gevallen is in de voorschrevene jaare 1737, 1738 en 1739 waardoor de weylanden geheel onder water gestaan hebben en het gras en hoy daardoor veel bedorven en verdronken is geworden door hetwelke veel runtvee en schapen bedorven en gestorven sijn, alsoo deselve op leege en natte weyen haar voedsel hebben moeten haalen, welk verdronken gras en hoy dat bedorven was in de wintertijden hebben moeten eeten. Mitsgaaders vant bevriezen van de boekweyt in desen jaaren 1739, tusschen de 15^e en 16^e juny allent welke schaade de navolgende ingeseetenen hebben opgegeven en getaxeert onder presentie vant selve ten allen tijde, des gerequireert werdende, met solemneele eede sullen bevestigen soo en gelijk bij of agter ider sijn naam is uytgetrocken en hierna is volgende in het Dorp:

Aldus dese lijste gemaakt en geformeert in voege als vooren volgens het opgeven der ingesetenen onder presentie van eede dat deselve de ongelucken en schaaden gehadt hebben, soo en gelijk agter ider sijnen naam staat aangeteekent en tot een som is getaxeert na ider sijn beste kennis. Wijders verklaaren wij ondergeteekende schepenen van Asten, op den eed ten aanvank van onser bediening gedaan dat de ingesetenen alhier wegens het verhagelen van koorn, afwayen en bevriesen van de boekweyt, sterven van een menigte beesten en schapen, verdrinken van hoy, gras, koorn en andere vrugten als int hooft deeser lijst, seer veelen groote schaade geleeden hebben en vooral in dese jaare, alsoo den ingesetenen alhier den grooten reegen die er is gevallen als anders op sijn best maar eene halve oogst gehadt hebben waardoor deselve buyten staat geraakt sijn om haar verschulde 's lants- en dorpslasten te konnen opbrengen en betaalen waardoor de ingesetenen dagelijks veele schaade en executiecosten moeten ondergaan. In teeken der waarheyt hebben wij deese ten prothocolle onderteekent binnen Asten, desen 28 december 1739.

Op basis van deze gegevens kunnen we stellen dat er in de negen huizen die er destijds stonden en dat in zeven van die huizen de akkerbouw of landbouw een belangrijke inkomstenbron was. Van de overige twee huizen was er een onbewoond en het andere in bewoning bij twee weduwen. In die tijd had Jan Verhoijsen al een bierbrouwerij in de straat en de familie van der Linden bezat een herberg tegenover de schuurkerk.

De bedrijvigheid nam flink toe met de komst van een katoenfabriek van David Horn afkomstig uit Duitsland aan het begin van de 19^e eeuw. In 1850 kwam er een Beierse bierbrouwerij, waar de eveneens Duitse doctor Bernardus Martzeller het pas uitgevonden pils bereidde. Later werd de brouwerij overgenomen door de familie Sengers en tot ongeveer 1900 is er bier gebrouwen. Gaandeweg werden ook de beroepen specifieker en ontstonden er smederijen, bakkerijen, slagers, klompenmakerijen, schoenmakerijen en kleermakerijen in de Prins Bernhardstraat.

Een belangrijke stimulans was de komst van de tram in 1906 en men moet zich voorstellen dat Asten tot die tijd eigenlijk zowat ophield bij de huidige Logtenstraat. Voor het tramstation, de tramremise en de tramlijn moesten slechts enkele armzalige huisjes het veld ruimen. Niet veel later werden er in de nabije omgeving een ijzerfabriek, een timmerfabriek die ook broedmachines maakt en het pakhuis van de boerenbond gevestigd. In plaats van boer werd arbeider het meest voorkomende beroep.

De familie Leenen had in de oude katoenfabriek nog een tijdlang hun sigarenproductie, maar later werd het een groentendrogerij annex kolenhandel en koloniale winkel. De familie Berkers bezat de oude brouwerij van Verhoijsen en begon daar een drukkerij, waarvan de oude ansichtkaarten nog steeds een gewild artikel zijn. Tegenover de huidige Lindestraat had de familie Eijsbouts de oude herberg van de familie van der Linden overgenomen.

Hieronder een foto gemaakt rond 1905 vanaf de Markt in de richting van de huidige Prins Bernhardstraat. Links zien we van voor naar achter het woonhuis van notaris Hockers aan de Markt en het huis van de weduwe van brouwer Berkers. Rechts zien we van voor naar achter de bakkerij van Josephus (Sjef) van Bussel, de schoenmakerij van Ludovicus (Louis) Hoefnagels, de koperslagerij van Johannes Hubertus van Bussel, daarna wat huurhuisjes met wisselende bewoners en dan het hoge huis van de familie Leenen. Op de achtergrond is achter de boom nog het huis te zien van de familie Eijsbouts.

Wat is daar nu nog van terug te zien in de Prins Bernhardstraat? Als we eerlijk zijn is er vooral in de laatste jaren veel verdwenen en opgeofferd aan de vooruitgang. De tramlijn verdween al in 1936 en werd vervangen door vervoer met bus en vrachtwagen. Ook de ijzerfabriek, timmerfabriek en de Boerenbond zijn in de 20^e eeuw verdwenen. Toch zijn er nog genoeg sporen te vinden van het oude Asten en aan de hand van vergelijking van kaarten wordt in beeld gebracht uit welke tijdsperiode de huidige huizen in de Prins Bernhardstraat stammen.

Hieronder is de kadasterkaart van 1832 samen met de hieruit gehaalde kaart van Theo Meulendijks te zien waarin met zwart de huisnummers voor 1800 vergeleken en aangevuld zijn met de kadasternummers van 1832 in blauw:

De gekleurde huizen betreffen huizen van voor 1800. Waren er rond 1750 nog negen huizen, aan het eind van de 18^e eeuw was dat aantal al gegroeid tot 13 huizen en in 1832 stijgt het explosief tot meer dan 20 huizen. De witte huizen zijn de nieuwe huizen en omdat huizen minder voor landbouw werden gebruikt, zijn er ook huizen opgedeeld.

Hieronder een samengestelde foto van de Prins Bernhardstraat van rond 1935:

Hieronder een foto op ongeveer dezelfde plek gemaakt bij de bevrijding in 19441:

En hieronder een foto gemaakt vanaf ongeveer dezelfde locatie rond 1960:

Vanaf 1859 werden elke 10 jaar bevolkingsregisters bijgehouden en kreeg elk huis en het gezin dat er in woonde een adres, dat echter elke 10 jaar veranderde. Zoals eerder gemeld werd in 1929 de straatnaam Stationstraat ingevoerd met vaste adressen en in 1938 werd met het opheffen van het tramstation de straatnaam Prins Bernhardstraat. Met die huisnummers van 1938 is het nog één stap naar de huidige situatie en dat is de hernummering en die vond rond 1949 plaats. Elk adres aan de Prins Bernhardstraat met bebouwing uit de 18^e eeuw of ouder kent dus zes nummergevingen:

• huisnummer uit de tijd van het huizenquohier van 1736-1803
• kadasternummer uit 1832 en een mogelijk vervolg daarop uit de kadastrale legger
• huizingnummers uit het bevolkingsregister die elke 10 jaar wijzigden
• adres bij de vaststelling van de nieuwe straatnamen in 1929
• adres bij wijziging straatnaam
• rond 1949 aangepast adres, dat veelal overeenkomt met het huidige adres

Op de onderstaande kaart uit 2017 met links het deel van de Prins Bernhardstraat tot ongeveer nummer 40 en rechts vanaf ongeveer nummer 40, geeft de huidige situatie weer. De huizen gebouwd tussen 1750 en 1800 zijn paars omcirkeld, tussen 1800 en 1850 zijn blauw omcirkeld, tussen 1850 en 1900 zijn groen omcirkeld en die tussen 1900 en 1940 zijn oranje omcirkeld:

De Prins Bernhardstraat kent nog altijd bijna 30 vooroorlogse woningen, daarvan zijn er 6 uit de 19^e eeuw en het oudste huis dateert uit 1780 gelegen aan de Prins Bernhardstraat 23, maar is door renovaties niet meer als dusdanig herkenbaar. Het oudste oorspronkelijke huis dateert uit 1825 en betreft de voormalige katoenfabriek, annex winkel, annex restaurant het Eeuwig Leven, gelegen aan de Prins Bernhardstraat 22:

Prins Bernhardstraat 19

De eerste bekende eigenaar van dit huis is Johannes Jan Canters, geboren te Asten rond 1646 als zoon van Jan Anthonis Canters en Maria Jan van de Rest (zie Voormalig huis B401). Voor zijn huwelijk is er een onwettig kind geboren uit een relatie met Mechtildis Theodori. Johannes Jan Canters is op 12-07-1671 te Asten getrouwd met Francisca Aerts Verrijt, geboren te Asten op 31-07-1644 als dochter van Arnoldus Francisci van Ruth en Christina. Na haar kinderloos overlijden te Asten op 08-05-1672 is Johannes Jan Canters rond 1673 hertrouwd met Aleidis Joannes Baltus, geboren op 18-10-1647 te Asten en Johannes Balthasari en Heylgundis Jansen (zie Slotweg 4).

Na het overlijden van Johannes Jan Canters te Asten op 09-10-1676 is Aleidis Joannes Baltus hertrouwd te Asten op 31-10-1677 met Johannes Hendrix Bernaerts, geboren op 05-09-1648 te Asten als zoon van Henricus Bernardi en Petronella Francisci (zie Voormalig huis F171 en ook Voormalig huis G415):

Juncti sunt matrimonio Jois Hendrix Bernaerts et Aleidis Jan Baltis; testes Henricus Canters et Jacobus van de Cruijs.

In huwelijkse echt gebonden Jois Hendrix Bernaerts en Aleidis Jan Baltis; getuigen Henricus Canters en Jacobus van de Cruijs.

De gezinnen van Johannes Jan Canters met Aleidis Joannes Baltus en van Aleidis Joannes Baltus met Johannes Hendrix Bernaerts:

*  onwettig kind van Johannes Jan Canters met Mechtildis Theodori, zijn zus Elisabeth getrouwd met Steven Lambers is getuige
** kinderen uit het tweede huwelijk van Aleidis Joannes Baltus met Johannes Hendrix Bernaerts

Johannes Jan Canters moet op jonge leeftijd een verklaring afleggen over een vechtpartij in een herberg. Behalve dat we hier zijn leeftijd vermeld zien, wordt ook een dienstmeid met de naam Metjen (Mechtildis) genoemd, die dienstmeid was bij zijn zwager Steven Lambers:

Asten Rechterlijk Archief 33-52; 01-07-1668:
Johan van Hattem, drossard contra Jan Teunis Deynen en Philips Gielen Jacobs de Seger. Te verhoren ten behoeve van de drossard Dries Peters, Hendrick Jacobs, Jan Jan Canters en Jan Goorts Hoeffnaegels. Of zij op 1 juli laatstleden, aan of in huis van de weduwe Aert Jan Aelberts hebben gehoord of gezien dat naer ettelijcke injurien die welcken worden vuytgespoegen bij Jan Teunis Deynen tot last van Dries, soone van Jan Driessen van Ruth ende het ontkennen van den voorschreven Dries off gebruyckt hebbende het woort liegen, crackeel is gevolght tusschen die voorschreven twee litigante persoonen ende ten leste eyndelijck hebben gesien dat Jan Teunis Deynen met eene stoel off andere gewapent, heeft geslaegen naar Dries Jan Driessen. Nog te verhoren: Peter Huyberts van Maris, de dochter van Joost Laureyns, Meryken, de dochter van Styne, te Ommel, Metjen, de dienstmaagd van Steven Lamberts. Of zij op 1 juli laatstleden, aan of in huis van Aert Jan Aelberts weduwe hebben gehoord of gezien dat tussen Jan Jan Laureyssen en Philips Michiel Jacobs de Seger eenige injurieuse woorden gevallen sijnde oyck hebben gesien dat Philips heeft geslaegen ende gestooten Jan Laureyssen ende ten lesten soo verre gecoomen dat hij, Philips, sijn messe heeft getrocken?
Op 05-07-1668 verklaart Andries Peters, 20 jaar, tegenover Johan van Hattem, drossard, dat hij op 1 juli laatstleden is geweest in de herberg van de weduwe Aert Jan Aelberts, alwaar hij in een groot gezelschep zijn geld heeft verdronken. Onder andere waren daar ook aanwezig Jan Teunis Deynen en Dries Jan Driessen. En dat eerstgenoemde hem niet en heeft ontsien den voorschreven Dries Jan Driessen te slaen met een stoel, oock soo dat den voorschreven Dries Jan Driessen ter aerde viel, al off hij doot was. De verklaring wordt onder eede afgelegd.
Hendrick Jacobs, 27 jaar, verklaart als voor en sagh dat Dries Jan Driessen ter aerde viel met eenen stoel, sonder te connen seggen wie den stoel gesmeten hadde. Maer daernae gehoort te hebben, van die gene diewelcke mede in dat geselschap waeren, dat Jan Teun Deynen den voorschreven Dries hadde geslaegen met eene stoel, soo hart dat Dries ter aerde viel, al off hij doodt was. De verklaring wordt onder eede afgelegd.
Jan Jan Canters, 22 jaar, verklsaart als voor en dat hij buytenhuys was wesende ende wederom in de camer comende, heeft hij hooren seggen dat Jan Teunis Deynen den voorschreven Dries Jan Driessen hadde geslaegen met ene stoel, dat deze ter aerde neder vielende bleef liggen alsoff hij doodt was. De verklaring wordt onder eede afgelegd.

Johannes Hendrix Bernaerts is op 21-11-1699 te Asten overleden en Aleidis Joannes Baltus is als Aleke Baltis te Asten op 29-05-1716 overleden. Hieronder hun doodakten:

Daarna wordt de erfenis verdeeld en komt dit huis in handen van Gerardus Jan Verberne, zoon uit het tweede huwelijk van Aleidis Joannes Baltus:

Asten Rechterlijk Archief 115 folio 7; 04-08-1718:
Francis Jan Canters, Jan Aart Smits getrouwd met Jenneke Jan Kanters, Peeter Janssen Verberne, ook Bernarts genoemd, Jan Jansen Verberne zij samen ook voor Gerit, hun broeder. Kinderen en erven van Jan Canters, in het eerste en Jan Verberne, in tweede huwelijk verwekt bij Alegonda Jan Baltis. Zij verdelen de nagelaten goederen van wijlen hun ouders.
1^e lot krijgt Gerit Jansse Verberne huis, hof en aangelag in het dorp 1 lopense, ene zijde kinderen Niclaas van der Linden, andere zijde en ene einde de gemeente, andere einde Goort Buckums; land aant Keske 3 lopense; land bij de Pastery 2 lopense; land agter 't Bergslant 1 lopense; land agter den Driehoeck ½ lopense; land den Driehoeck ontrent de parochiekerk 1 lopense; groes Jan Vogelsvelt en de horst daarbij 4 lopense; groes agter Ostaden 7 lopense.
2^e lot krijgt Jan Aart Smits huis, hof, ene zijde Jan Jansse Verberne, andere zijde de straat, ene einde de Aa, andere einde kinderen Daniel Jansse; groes int Root 3 lopense; groes tot Ostaden 1½ lopense; groes ter plaatse voorschreven. Belast met ƒ 8-1-10 per jaar geestelijke pacht, te 's Hertogenbosch.
3^e lot krijgt Peeter Jansse Verberne huis, hof en aangelag aan de Kerk in het Dorp 1½ lopense; ene en andere zijde Jan Aart Smits en Jan Jansse Verberne, andere zijde en einde de straat; een huiske en hof met de plaats achter de gevel 7 roede, ene zijde en einde Henrik Hoefnagels, andere zijde de straat, andere einde Jan Aart Smits; land aan Kruyskenswegh 3 lopense; land den hogen acker ontrent de Kerk; land ontrent den Snijderscamp 1½ lopense; land aan den Kruyskenswegh ½ lopense; land aan de Kerke 1 lopense; groes int Root 3½ lopense; groes 3 lopense; groes tot Ostade 1 lopense; groes te Ostade 1 lopense; ƒ 125,- te ontvangen van Jan Jansse Verberne.
4^e lot krijgt Jan Jansse Verberne huis, hof en aangelag in het Dorp 1 lopense, ene zijde Peeter Jansse Verberne, andere zijde een volgend stuk, ene einde Willem Loomans, andere einde de straat; land aan Kruyskenswegh 3 lopense; land aan de Leenweg 2 lopense; land tussen de Wege 5 copse; land 3 copse; land int Dorp 1 lopense; groes de Haasseldonck 3 lopense; groes int Root 3 lopense; groes tot Ostade dalf lopense; groes tot Ostade 1½ lopense; ƒ 125,- te betalen aan Peeter Jan Verberne. Marge: 04-08-1718 voldaan. Belast met ƒ 1-4-0 per jaar op een hem bekende plaats.
5^e lot krijgt Joost Jansse Verberne huis, hof en aangelag te Ostaden 5½ lopense; ene zijde Jan Aart Smits, andere zijde Class Verhees, ene einde Martinus Jan Paulus, andere einde de straat; land te Ostade 6 lopense; land den Duytsencamp 2 lopense; groes te Ostaden 1 lopense; groes te Ostaden 1 lopense; groes te Ostaden 1 lopense; groes aan Keyserdijck 2½ lopense.

Zoon Gerardus Johannes Verberne, geboren te Asten op 09-06-1683, is op 24-02-1715 te Someren getrouwd met Anna Maria Francisci Verschuren, geboren te Someren op 28-02-1693 als dochter van Franciscus Paulus Verschueren en Johanna Willibrordus Verdysseldonck:

Contraxerunt matrimonium Gerardus Jois Verberne Astensis et Anna Maria Francisci Verschuren; testes Reverendus Dominus Bassero et Joannes Anthonij van der Cruijs.

Huwelijkscontract tussen Gerardus Jois Verberne uit Asten en Anna Maria Francisci Verschuren; getuigen pastoor Bassero en Joannes Anthonij van der Cruijs.

Het gezin van Gerardus Johannes Verberne en Anna Maria Verschuren:

Gerardus Johannes Verberne is op 05-08-1718 te Someren overleden en in het huizenquohier van Asten over de periode 1736-1756 staat het huis op naam van Anna Maria Verschuren als weduwe van Gerardus Johannes Verberne. Zij verhuurt het huis meestentijds aan derden:

Anna Maria Verschuren is op 21-12-1756 te Someren overleden en het huis komt dan in handen van beide zoons totdat Paulus Gerrit Verberne het huis en land aan zijn broer Jan Gerrit Verberne verkoopt:

Asten Rechterlijk Archief 98 folio 175; 06-05-1765:
Paulus Gerrit Verberne, te Someren, verkoopt aan zijn broer, Jan Verberne, te Someren de onverdeelde helft in huis en hof bij het Kerkhuis in het Dorp, ene zijde en einde de straat; land bij de Pastory 2 lopense; land agter het Bergsland 1 lopense; een akkerke agter den Driehoek ½ lopense; land den Driehoek; groes Jan Vogelsvelt 4 lopense; land den Berg 2 lopense 13 roede. Koopsom ƒ 100,-.

Zoon Johannes Gerardus Verberne is geboren te Someren op 23-12-1715 en op 11-02-1753 te Someren getrouwd met Wilhelma Goort Leenen, geboren te Someren op 24-01-1726 als dochter van Godefridus Theodorus Leenen en Elisabeth Henricus Wynen:

Contraxerunt matriumonium Jois Verberne et Wilhelma Godefridi Leenen coram me et testibus Wilhelma Fransen et Theodoro Bakermans.

Huwelijkscontract tussen Jois Verberne en Wilhelma Godefridi Leenen voor mij en getuigen Wilhelma Fransen en Theodoro Bakermans.

Het gezin van Johannes Gerardus Verberne en Wilhelma Goort Leenen:

Johannes Gerardus Verberne woont in Someren en heeft hier ruzie met Astenaren gemaakt:

Asten Rechterlijk Archief 30 folio 108 verso; 07-06-1762:
Joseph Souvé, 33 jaar en Joost Willem Muyen, 21 jaar, wonende in het Dorp. Zij verklaren:
Joseph Souvé dat hij op zaterdag, 5 juni laatstleden, tussen 11 en 12 uur voormiddag, met een lege kar en paard is gekomen van een door hem gehuurd weiveld, gelegen in het Root, aan de weg of dijk naar Someren. Hij zat voor op de kar en zijn stiefzoon, Joost Willem Muyen, midden op de kar. Gekomen op de voornoemde dijk, tegenover het velt of hoogendries van Mattijs van Bussel, zijn ze tegengekomen Jan Gerrits Verberne, wonende te Someren, komende met paard en kar, geladen,zo hij meende, met latten. Deze had nog een paard en kar bij zich met daarop, Fridus, zoon Jan Souvé, 10 a 11 jaar oud. Na elkaar gepasseerd te zijn en gegroet te hebben riep Jan Gerrit Verberne tegen hem: "Of hij op die veldekens wederom had getorft". Hij is toen stilgehouden, waarop Jan Gerrit Verberne terug kwam lopen, zeggende: "Dat meugde gij niet meer doen, namentlijk dat torve". Waarop hij, deponent, zei: "Ik hebber maar eens op getorft, dat wel vier jaar geleede is". Hierop heeft Jan Gerrit Verberne hem, nog op de kar zittende, aan de linkerzijde met zijn haar vattende. Joost Willem Muyen zei daarop: "Siet wat gij doet" of dergelijke woorden. Jan Gerrit Verberne heeft hierop Joost Willem Muyen met het dikste eind van zijn zweepstok op zijn hoofd geslagen, waardoor deze in zwijm neerviel. Daarop is de deponent ook nog door Jan Gerrit Verberne met die zweepstok op het hoofd geslagen en daarvan een buts bekomen. Zij zijn daarop aan het jagen gegaan omdat zij anders in levensgevaar waren.
Joost Willem Muyen legt in grote lijnen dezelfde verklaring af.

Johannes Gerardus Verberne heeft nog geld tegoed en uiteindelijk is de schuld gelost aan zijn zoon Henricus Jan Verberne:

Asten Rechterlijk Archief 98 folio 213 verso; 10-05-1766:
Francis van de Loverbosch is schuldig aan Jan Verberne, te Someren ƒ 300,- à 4%.
Marge: 23-04-1787 gelost aan Hendrikus Jan Verberne, te Eyndhoven.

Johannes Gerardus Verberne geeft zijn huis in belening en uiteindelijk wordt het geld betaald aan zijn broer Paulus Gerardus Verberne:

Asten Rechterlijk Archief 99 folio 196 verso; 21-04-1772:
Peter Wagemans geeft bij belening over aan Jan Gerrit Verberne, te Someren huis en hof aan de Kerk 1 copse, ene zijde en einde Johannes Jansen, andere zijde en einde de straat. Beleensom ƒ 50,- à 4%. Marge: 20-04-1772 gelost aan Paulus Gerrit Verberne, te Someren.

In het huizenquohier van Asten over de periode 1761-1781 is Johannes Gerardus Verberne eigenaar van het huis en verhuurt het huis aan derden:

Johannes Gerardus Verberne is op 08-08-1781 te Someren overleden en zijn zoon Henricus Verberne, geboren te Someren op 14-08-1760, verhuurt het huis aan Jan Willem Coolen:

Asten Rechterlijk Archief 125 folio 49; 27-12-1781:
Hendrik Jan Verberne, te Eyndhoven, geeft in huur aan Jan Willem Coolen huis, hof en een akker bij het Kerkehuys. Huurtermijn 12 jaar. Huurprijs ƒ 36,- per jaar en twee paar schoenen.

In het huizenquohier over de periode 1798-1803 is Henricus Verberne eigenaar en verhuurt het huis, dat waarschijnlijk is gesplitst, aan derden; voor de huurder Jacobus Hurkmans (zie Voormalig huis C790):

Henricus Verberne heeft het gesplitste huis rond 1820 verkocht aan Wilhelmus Hendrik Verrijt, geboren te Asten op 21-08-1795 als zoon van Henricus Petri van Ryt en Josijna Francisci Kerkers (zie Voormalig huis G476). Hij is als smid op 20-05-1820 te Lierop getrouwd met Francijna Bukkems, geboren op 22-11-1796 te Lierop als dochter van Francis Bukkems en Johanna Maria Koolen. Bij het kadaster van Asten over de periode 1811-1832 staan deze huizen op naam van Wilhelmus Hendrik Verrijt:

Kadaster 1811-1832; G497:
Huis en erf, groot 00 roede 76 el, het Dorp, klassen 8
Eigenaar: Wilhelmus Hendrik Verrijt.

Kadaster 1811-1832; G496:
Huis en erf, groot 01 roede 70 el, het Dorp, klassen 6.
Eigenaar: Wilhelmus Hendrik Verrijt.

Huis G496 krijgt kadasternummer G932 en blijft bewoond worden door Wilhelmus Hendrik Verrijt. Huis G497 krijgt kadasternummer G933 en beide huizen worden gekocht door David Horn. In 1882 wordt het gesplitst in twee huizen G1614 en G1615. Beide huizen komen als G2118 in bezit van Antonie Gielissen en veranderen van nummer in G2694 (woonhuis op Stationstraat 19) en G2695 (café op Stationstraat 21). Stationstraat 21 komt slechts enkele jaren rond 1930 voor als het café gehuurd wordt door van Mierlo-van Duppen en Piet de Wit.
Francijna Bukkems is te Asten op 22-01-1855 overleden en Willem Verrijt woont volgens het bevolkingsregister van Asten over de periode 1859-1869 met dochter Elisabeth Verrijt en kleinzoon Hendrikus Verrijt in het huis met huizingnummer A65a:

Wilhelmus Hendrik Verrijt is op 10-03-1862 te Asten overleden en Elisabeth Verrijt, geboren te Asten op 22-12-1827, is op 22-01-1864 te Asten getrouwd met Pieter Bernardus Knufman, geboren te Vlissingen op 09-05-1799 als zoon van Machiel Knufman en Hendrika Lamberty en weduwnaar van Eleonore Gertruda Janss. Pieter Bernardus Knufman was commies der eerste klasse en ontving sinds 1856 zijn pensioen, zoals gemeld in de Noord-Brabanter van 29-04-1856:

Zij verhuizen naar A47b (zie Voormalig huis G456) en Hendrikus Verrijt verhuist als smidsknecht naar Geldrop en later naar Helmond, waar hij op 12-06-1927 is overleden.

Vanuit Gemert komt in het huis wonen Elisabeth van Bussel, geboren te Asten op 13-08-1829 als dochter van Francis Marcellis van Bussel en Johanna Bertens. Zij is sinds 10-06-1860 weduwe van Adrianus van Dinther, geboren te Gemert op 21-01-1823 als zoon van Wilhelmus van Dinther en Johanna Jan Hendriks, met wie zij op 28-05-1860 te Asten getrouwd was. In het bevolkingsregister van Asten over de periode 1869-1879 woont zij met haar kinderen vanaf november 1870 in het huis met huizingnummer A94:

Over Elisabeth van Bussel staat nog het volgende opgeschreven:

Elisabeth, de oudste dochter van Francis van Bussel en Johanna Bertens, woonde in Gemert waar ze getrouwd was met Adrianus van Dinter. Hij was van beroep hoefsmid en op zekere dag is hij door de trap van een paard dusdanig gewond geraakt dat hij in juni 1870 is overleden. Elisabeth bleef achter met vijf jonge kinderen en verhuisde terug naar haar familie in Asten. Haar oudste zoon Francis was een zorgenkindje en overleed op 15-jarige leeftijd in 1876. Toen ook zij begin 1881 overleed, bleven vier kinderen in leeftijd variërend van 12 tot 18 jaar verweesd achter. De kinderen werden opgenomen bij de gezinnen van broers en zussen van zowel Elisabeth als Adrianus. Toch zorgden de families dat de kinderen regelmatig bij elkaar kwamen en we zien dan ook dat de kinderen geregeld pendelden tussen Gemert (de woonplaats van een zus van Adrianus), Leende (de woonplaats van zus Francisca) en Asten (de woonplaats van zus Maria). De nakomelingen van neef Jozef (familie van Dinter en familie de Mandt) zijn tot de 21^e eeuw met de familie van Bussel verbonden gebleven. Zij werden in de familie van Henrica van Bussel als peetouder voor de jongste kinderen gevraagd. Neef Willem van Dinter is bekend geworden als heeroom en bekleedde een belangrijke plaats in de orde van het Heilig Kruis.

Over Willem van Dinter tekende Riek Donkers van den Acker uit Gemert het volgende op1:

Prelaot van Dinther wás krèk as ónzen híroom aojt Èèrp, kraojshaër. Mar Van Dinther wás dus de grouten bás, óns moeder nuumden 'm Hoogwaardig Heer. Naw han die twaë, de prelaot èn híroom, 't plan ópgevat um saome mí d'n tram óp femieliebezoek te gon no Gímmert. 't Zal begin dárteg gewíst zén. Ze góngen uurst no de Áchterdeel baj d'n Brèsser án; dor wás Van Dinther 'ne naëf van. Roond de middeg kwaame ze baj óns binne, aachterum óp de geut, wor waj mí z'n allen um de tòffel zaote mí 'nen bùrd moesepetázzie. 'n Ribstukske zal d'r ok wél baj zén gewíst. Óns moeder verraste dè 'n bietje want ze ha in d'n hèrd de tòffel al ópgeháld mí 'n vùr dees gelaëgenhajd spíssiejaol ángeskaft tòffellaoke, mí 'ne pèèrsen ingewaëve raand.

Godde gállie már vast veurin èn as de joong vèrreg zén, dan maok ik vùr állie wél wa anders vèrreg. De prelaot èn híroom keeken 's óvver de tòffel èn zín bèèj tegelejk: "Wa gállie óp d'n bùrd hét, dè lusse waj ok, doe már gín moejte". Óns moeder stribbelde wa teegen èn toen vertéélde Hoogwaardig Heer 't vòlgend verhaol:
Waj kwaame vanaojt de Áchterdeel óp d'n Tùws án dízze kant óp èn dor zaage we van wejte Nèl de Smiechel ánkòmme. Nèl kömt wa kòrter baj èn zie um m'n skaowers dè pèèrs mèntelke èn véélt sebiet vùr me óp de kniejns. Ik loup no d'n óvverkant èn zég: "Már Nèl, gaj hoewft vùr maj nie óp de kniejns, sto tòch gaow óp". Nèl skiet óvveréngd èn ruupt: "Verdòmme Willem, béénde gaj 't, wa hédde gaj me laote verskiejte".
Óns moeder waor toew wél ínnegsins gereustgestééld. Már òf ze moesepetázzie geaëten hébben òf iejt anders, dè weet ik nie. Dè hé óns moeder me noojt nie vertééld.

Elisabeth van Bussel verhuist rond 1875 naar A208 en in het huis komt wonen Jacobus van Helmond, geboren te Asten op 25-03-1830 als zoon van Peter van Helmond en Catharina van de Kerkhof. Hij is als winkelier op 27-04-1857 te Someren getrouwd met Francijna Marcus, geboren op 10-10-1826 te Someren als dochter van Jan Baptist Marcus en Petronella Bekx. Ook over de periodes 1879-1890, 1890-1900 en in de periode 1900-1910 wonen zij in het huis met achtereenvolgens de huizingnummers A103, A103 en A114:

Jacobus van Helmond is op 14-05-1902 te Asten overleden en Francijna Marcus is op 17-04-1908 te Asten overleden.

In het huis komt wonen Petrus Bosch, geboren te Asten op 02-11-1841 als zoon van Johannes Bosch en Maria Wolters. Hij is als koffiehuisbediende op 15-04-1872 te Asten getrouwd met Francina Davids, geboren te Asten op 07-10-1847 als dochter van Johannes Baptist Davids en Anna Maria Linden. Ook in de periode 1910-1920 wonen zij in het huis met huizingnummer A120:

Zij verhuizen in 1910 naar de A189 en in het huis komt wonen Theodorus Maas, geboren te Someren op 29-06-1879 als zoon van Johannes Maas en Johanna Maria Koolen. Hij is als arbeider op 27-05-1910 te Asten getrouwd met Elisabeth Segers, geboren te Asten op 08-01-1888 als dochter van Johannes Antonius Segers en Maria Elisabeth Verleisdonk (zie Voormalig huis E1643).

In 1911 vertrekken zij naar de Wolfsberg en vanaf november 1911 wordt het huis bewoond door Antonie Gielissen, geboren te Asten op 11-04-1883 als zoon van wieldraaier Antonie Gielissen en Johanna Maria Elisabeth Daniels. Hij is als timmerman op 11-05-1908 te Asten getrouwd met Petronella Johanna van Hugten, geboren te Asten op 04-08-1884 als dochter van Henricus van Hugten en Arnoldina Petronella Strijbosch. Inwonend is timmerman Adrianus Jacobus (Jan) Nuijten, geboren te Breda op 01-03-1899 als zoon van Elisabeth Nuijten.

Ook over de periode 1920-1930 bewonen zij het huis met huizingnummer A144, ook bekend staand als Stationstraat 19:

Antonie Gielissen meent dat een waterput tot zijn eigendom behoort, maar daar denkt de gemeente anders over, zoals bericht in de krant de Zuid-Willemsvaart van 24-04-1912:

Bij het Regionaal Historisch Centrum Eindhoven lezen we het volgende over het echtpaar Gielissen-van Hugten:

Antonie Gielissen is timmerman, maar als zovelen houdt hij er nog andere nering op na en heeft met zijn vrouw een café. Eerst aan de Markt in Asten, later baten ze het uit op de hoek van de huidige Prins Bernhardstraat met de Lindestraat en daar heeft Gielissen ook zijn timmerwerkplaats. Die is er nog steeds, maar dan nu wel in gebruik als magazijn voor een winkel in wit- en bruingoed door een andere Astense ondernemer. Bij de timmerwerkplaats en het café starten Antonie en Petronella in juni 1926 een kruidenierswinkeltje. Het is een filiaal van de winkelketen Notten, die in 1877 in Eindhoven met een zaak in koloniale waren is begonnen. In de loop der jaren zijn met tientallen plaatselijke ondernemers in de regio Eindhoven contracten aangegaan voor het drijven van een filiaal, waaronder dat in Asten.

Rechtsboven in de krant de Zuid-Willemsvaart van 12-07-1919 verkoop van een huis in hun café. Links in het Peelbelang van 19-06-1926 staat de grote startadvertentie en onder in de Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant van 05-06-1926 een aanbesteding van Gielissen:

Extraatjes en service waren uiteraard nodig, want er waren nog meer kruidenierswinkels in het centrum van Asten. Zo dreef van der Loo een filiaal van de "Doornboom" met eenzelfde assortiment als Notten en J. Eijsbouts-Claassen had een EDAH-winkel. Aan de Markt verkocht J. van Haandel wijn, fruit, krenten, rozijnen, vis en eieren. Ook Jan Beks met een Albert-Heijn-winkel, Martinus Joordens-Verstappen en J. P. Bakker-Koolen waren concurrenten.
De Astense winkel werd gedreven door moeder Gielissen. Het winkelpand is er nog steeds, met de oorspronkelijke gevel. De indeling van toen binnen is ook nog dezelfde, maar Prins Bernhardstraat 19 heeft nu enkel een woonfunctie. In de eerste ruimte vanaf de straat was het winkelgedeelte en de volgende ruimte was voor de opslag van de voorraad. De benaming van de Tramstraat, in de tijd dat de foto gemaakt is Stationstraat, werd na de Tweede Wereldoorlog Prins Bernhardstraat. Naast de winkel, in de richting van Ommel, was het café, waarvan de uitbating in 1930 werd overgedaan, zij het voor korte tijd, aan het Helmondse echtpaar Van Mierlo-Van Duppen.

Dit is te lezen in de krant de Zuid-Willemsvaart van 24-12-1930:

Het cafépand is enkele decennia geleden gesloopt en op die plaats zijn nieuwe horecagelegenheden verschenen.
Om de buurt en wijdere omtrek naar de winkel van Gielissen te lokken verschenen er regelmatig, maar niet wekelijks, kleine advertenties in het Peelbelang onder de kop "Wed. A. A. Notten" en eindigend met "Aanbevelend Ant. Gielissen". Voor de jaarlijkse feestdagen werd zeker geadverteerd. Met Sint Nicolaas 1928 waren er natuurlijk suikerbeestjes, speelgoed en borstplaat verkrijgbaar voor 10 cent per ons. De hartjes, slofjes en chocoladebeestjes waren enkele centen duurder en er was heerlijke taai-taai voor 28 cent per pond. Voor de kermis in juli 1929 werd, naast de gebruikelijke aanbieding van rozijnen zonder pit (18-22-28 cent per pond) en prima pruimen (22-34-38 cent per pond), de kermisvierder opmerkzaam gemaakt op alle soorten dranken: Boerenjongens 90 cent., bessenwijn 50 cent, Samos 80 cent, Medoc 85 cent, bisschopwijn 75 cent, allen zonder flesch. Ranja 70 cent, grenadine, citroen 75 cent zonder flesch, met flesch 10 cent hooger. Voor de vasten 1931 was er vis: potten haring ingelegd 50 cent 7 stuks, 15 cent voor de pot terug, sardines 22 cent per blik, verder zalm heele en halve blikken, Pilchards 24 cent per blik.

Op de foto uit 1921 zien we het Astense gezin Gielissen met van links naar rechts Antonius (Toon), Hendrica Cornelia (Neel), nicht Henrica Wilhelmina, moeder Petronella, baby Anna Maria Elisabeth, vader Antonie, Hendrikus Cornelis (Harry) en Hubertus (Bart):

In 1933 is er een einde gekomen aan het filiaal Notten te Asten, maar niet aan de winkelnering van moeder Gielissen. Zij zette de kruidenierszaak onder de naam Gielissen voort. Oud kapper Christ Warnar, wiens vader schuin tegenover Gielissen een kapperszaak had, kan zich nog herinneren dat hij als kleine jongen voor zijn moeder om een boodschap ging bij Gielissen. "Jongen, ga es efkes wat suiker halen bij Gielissen". Op een bepaald moment heeft zoon Harry de winkel gedreven, maar kort na de oorlog is hij er mee gestopt en moest de buurt voor boodschappen naar een ander.

Ook in de periode 1930-1938 wonen Antonie Gielissen en Petronella Johanna van Hugten met hun gezin in het huis aan de Stationstraat 19, later hernoemd tot Prins Bernhardstraat 19:

In de krant de Zuid-Willemsvaart van 19-04-1941 wordt een kattekop te koop gevraagd en in het Peelbelang van 09-12-1944 hebben twee zonen een bouwbedrijf gestart:

Petronella Johannes van Hugten is op 28-06-1942 te Asten overleden en Antonie Gielissen is te Asten op 29-05-1946 overleden. Hieronder het bidprentje van Petronella van Hugten en de overlijdensakte van Antonie Gielissen:

Zoals eerder gemeld is het café-gedeelte op Stationstraat 21 een tijd lang verhuurd geweest met vanaf 1930 als bewoner Henricus van Mierlo, geboren te Helmond op 04-05-1897 als zoon van Henricus van Mierlo en Henrica Huberta van de Laar. Hij is op 29-12-1923 te Helmond getrouwd met Maria Petronella van Duppen, geboren te Helmond op 29-12-1899 als dochter van Petrus Lambertus van Duppen en Johanna Verhees. Zij komen juli 1930 vanuit Helmond in het huis met huizingnummer A144, ook bekend staand als Stationstraat 21:

Hieronder een foto uit 1920 met achter de dorpspomp het café van Antonie Gielissen:

Zij vertrekken eind 1930 weer naar Helmond en het huis wordt daarna bewoond door Petrus Johannes de Wit, geboren te Helmond op 16-12-1903 als zoon van Johannes Wilhelmus de Wit en Hendrica Petronella Verlijsdonk. Hij is op 28-01-1929 te Helmond getrouwd met Anna Maria Francisca van Oekel, geboren te Venlo op 26-08-1905 als dochter van Andreas Marinus van Oekel en Johanna Adelheid Fasbender. Zij wonen vanaf 1931 in het huis aan de Stationstraat 21:

Ook in de periode 1930-1938 wonen zij in het huis aan de Stationstraat 21, later hernoemd tot Prins Bernhardstraat 21:

Rond 1937 verhuizen zij naar de Emmastraat 37 en op basis van onderstaande advertentie kunnen we op maken dat in het huis is komen wonen Willem Paul Marie Hazenberg, geboren op 24-03-1905 te Blerick als zoon van Martinus Cornelis Hazenberg en Hendrina Joanna van de Laarschot. Hij is op 10-07-1929 te Maasbree getrouwd met Catharina Maria Antonetta van Avesaat, geboren te Blerick op 02-09-1908 als dochter van Joannes Hubertus van Avesaat en Catharina Hubertina van Neerven.

In de Helmondsche courant van 20-05-1942 vraagt Willem Hazenberg om een hulp in de huishouding en café en in diezelfde krant van 20-02-1945 wil hij Russisch leren:

In het Helmondsch dagblad van 17-04-1945 wil Willem Hazenberg iets ruilen en in dezelfde krant van 24-04-1945 heeft hij een radio te koop:

In het Helmondsch dagblad van 29-05-1945 biedt Hazenberg verschillende dingen te koop aan:

In de Volkskrant van 31-10-1947 is er op het adres Stationstraat 19-21 een vloerlegbedrijf gevestigd en in de Staatscourant van 02-09-1949 is het failliet verklaard:

Hieronder een foto gemaakt van het huis vanuit de Burgemeester Frenckenstraat:

Linksonder een foto uit 1973 van het uit ongeveer 1800 stammende huis en rechtsonder een streetview met het huis ingeklemd tussen de nieuwbouw met als huidige adres Prins Bernhardstraat 19:

Overzicht bewoners

Dorp huis 68

Kadasternummer G496

Stationstraat 19, Prins Bernhardstraat 19 (1938)

Stationstraat 21, Prins Bernhardstraat 21 (1938)